رخت بران

لغت نامه دهخدا

رخت بران. [ رَ ب ُ ] ( اِمرکب ) احتفالی برای بریدن جامه های عروسی. رسم اندازه گرفتن و قطع کردن جامه های عروس. ( یادداشت مؤلف ). آیینی است که با تشریفات خاصی روز بریدن جامه های عروسی برای عروسان انجام دهند. رجوع به رخت دوزان شود.

فرهنگ فارسی

احتفالی برای بریدن جامه های عروسی

پیشنهاد کاربران

بپرس