رخاوی

لغت نامه دهخدا

رخاوی. [ رِ ] ( اِخ ) یا رخاوی شافعی. شیخ محمد ماضی. او راست : 1- الحق المتبع فی معنی البدع ، چ 1339 هَ. ق. 2- کنوزالبر فی احکام زکوةالفطر، چ 1339 هَ. ق. ( از معجم المطبوعات ج 1 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس