رخامه
لغت نامه دهخدا
رخامة. [ رُ م َ ] ( ع اِ ) یک نوع گیاهی. ( ناظم الاطباء ). گیاهی است. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || قطعه ای از رخام. ( از المنجد ). || یک نوع صفحه ای که در روی آن ساعات ظهر را مشخص کرده اند و دایره هندی گویند. ( ناظم الاطباء ). نام آلتی از آلات ساعات. ( مفاتیح العلوم ).
رخامة. [رِ م َ ] ( ع اِ ) سنگ وزین و سنگین. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید