رخاف

لغت نامه دهخدا

رخاف. [ رِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ رَخْف. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || ج ِ رَخیفة، به معنی خمیر تنک و سست ومسکه تنک و سست. ( از منتهی الارب ). || ج ِرَخْفة. ( ناظم الاطباء ). || سنگ های نرم و سست. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). ج ِ رَخْفة. سنگهای نرم و سبک. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به رَخْفة شود.

فرهنگ فارسی

سنگ های نرم و سست

پیشنهاد کاربران

بپرس