رحیم زادۀ صفوی، علی اصغر (مشهد ۱۲۷۳ـ تهران ۱۳۳۸ش)
(یا: علی اصغر فرهمند) نویسنده، روزنامه نگار، دولتمرد، مورخ و نمایش نامه نویس ایرانی. در زادگاه خود به تحصیل علوم زمان و زبان های فرانسه و عربی پرداخت و در تهران پس از تکمیل معلومات خود در زمینۀ تاریخ و جغرافیا و فراگیری زبان های انگلیسی و ترکی درگیر روزنامه نگاری و سیاست شد. سردبیر روزنامۀ ستارۀ ایران، و با تأسیس روزنامۀ آسیای وسطی مدیر و سردبیر آن شد؛ این روزنامه، که تا ۱۳۳۲ منتشر می شد، محلی برای چاپ مقالات سیاسی ـ اقتصادی و رمان های او بود. در دورۀ پنجم مجلس شورای ملی به نمایندگی رسید. در اواخر آذر ۱۳۰۳ش، به اروپا رفت تا مقدمات بازگرداندن احمدشاه و عزل سردار سپه را فراهم کند. در بازگشت به ایران، به دستور رضاشاه توقیف شد؛ چند روزی در زندان به سر برد تا آن که با تشکیل مجلس مؤسسان و انقراض سلسلۀ قاجاریه با صدور عفو عمومی آزاد شد و پس از چندی خدمت در وزارت امور خارجۀ افغانستان به هند رفت و سردبیر روزنامۀ حبل المتین شد. در بازگشت به ایران، به مترجمی در ادارۀ تهیۀ قوانین دادگستری پرداخت و به ریاست هیئت های بازرسی کل کشور رسید. مدتی نیز سردبیری روزنامۀ ایران و روزنامۀ نوبهار را به عهده گرفت. مقالاتش در اطلاعات هفتگی چاپ می شد. عمدۀ شهرتش به دلیل نوشتن رمان هایی است که در آن ها تاریخ را با نوعی افسانۀ تخیلی ـ علمی درآمیخته است. از تألیفات اوست: جغرافیای اقتصادی ایران (دو جلد)؛ اسرار سقوط احمدشاه. از آثار داستانی اوست: شهربانو (۱۳۱۰ش)؛ بیژن و منیژه (۱۳۳۴ش). از نمایش نامه های اوست: نادرشاه افشار (۱۳۱۰ش)؛ شاه عباس کبیر.
(یا: علی اصغر فرهمند) نویسنده، روزنامه نگار، دولتمرد، مورخ و نمایش نامه نویس ایرانی. در زادگاه خود به تحصیل علوم زمان و زبان های فرانسه و عربی پرداخت و در تهران پس از تکمیل معلومات خود در زمینۀ تاریخ و جغرافیا و فراگیری زبان های انگلیسی و ترکی درگیر روزنامه نگاری و سیاست شد. سردبیر روزنامۀ ستارۀ ایران، و با تأسیس روزنامۀ آسیای وسطی مدیر و سردبیر آن شد؛ این روزنامه، که تا ۱۳۳۲ منتشر می شد، محلی برای چاپ مقالات سیاسی ـ اقتصادی و رمان های او بود. در دورۀ پنجم مجلس شورای ملی به نمایندگی رسید. در اواخر آذر ۱۳۰۳ش، به اروپا رفت تا مقدمات بازگرداندن احمدشاه و عزل سردار سپه را فراهم کند. در بازگشت به ایران، به دستور رضاشاه توقیف شد؛ چند روزی در زندان به سر برد تا آن که با تشکیل مجلس مؤسسان و انقراض سلسلۀ قاجاریه با صدور عفو عمومی آزاد شد و پس از چندی خدمت در وزارت امور خارجۀ افغانستان به هند رفت و سردبیر روزنامۀ حبل المتین شد. در بازگشت به ایران، به مترجمی در ادارۀ تهیۀ قوانین دادگستری پرداخت و به ریاست هیئت های بازرسی کل کشور رسید. مدتی نیز سردبیری روزنامۀ ایران و روزنامۀ نوبهار را به عهده گرفت. مقالاتش در اطلاعات هفتگی چاپ می شد. عمدۀ شهرتش به دلیل نوشتن رمان هایی است که در آن ها تاریخ را با نوعی افسانۀ تخیلی ـ علمی درآمیخته است. از تألیفات اوست: جغرافیای اقتصادی ایران (دو جلد)؛ اسرار سقوط احمدشاه. از آثار داستانی اوست: شهربانو (۱۳۱۰ش)؛ بیژن و منیژه (۱۳۳۴ش). از نمایش نامه های اوست: نادرشاه افشار (۱۳۱۰ش)؛ شاه عباس کبیر.