رحیله

لغت نامه دهخدا

( رحیلة ) رحیلة. [ رَ ل َ ] ( ع ص ) مؤنث رحیل. یقال : ناقة رحیلة؛ ماده شتر توانای بر سیر. ( ناظم الاطباء ). مؤنث رحیل. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس