رحمت بردن. [ رَ م َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) یا رحمت بردن بر کسی. رحمت آوردن. رحم کردن. شفقت ورزیدن. ترحم نمودن. رقت نمودن : نوازنده تر زآن شد انصاف شاه که رحمت برد خاصه بر بی گناه.
نظامی ( از آنندراج ).
گفتا نه که من بر حال ایشان رحمت می برم. ( گلستان ). مشو تا توانی ز رحمت بری که رحمت برندت چو رحمت بری.