[ویکی نور] رحله ریج المقیم البریطانی فی العراق، سفرنامه کلودیوس جیمس ریج جهانگرد انگلیسی است که بخش مربوط به کردستان عراق به قلم بهاءالدین نوری به عربی ترجمه شده است. وی با نگارش خاطرات روزانه اش تصویر جدید و روشنی از جغرافیای کردستان و آداب و رسوم مردم آن ارائه نمود که جای آن در بین تحقیقات جغرافیایی خالی بود.
کتاب؛ مشتمل بر دو جزء است: در جزء اول 11 فصل از دوازده فصل کتاب و در جزء دوم فصل دوازدهم و شش بخش الحاقی کتاب آمده است. شیوه نگارش نویسنده؛ همانند سفرنامه های جهانگردان اروپایی حوادث با ذکر تاریخ سفر به صورت روزانه نگارش شده است.
جیمز ریچ از سال 1820م سفرش را آغاز کرد. وی در ابتدای کتاب می نویسد: «برای خلاصی از گرمای شدید تابستانی از تابستان های بغداد تصمیم گرفتم، در این سال به دیدن کوه های کردستان بروم، زیرا شنیده بودم که هوای آنجا با بغداد اختلاف فاحشی دارد، و نیز اینکه کردستان سرزمینی است که کمتر اروپا آن را می شناسد و...».
بخش اعظمی از نوشته های ریچ به شرح ملاقات او با شخصیت های سیاسی و مذهبی اختصاص یافته است. ریچ در طول سفر بنا داشته که با بزرگان هر منطقه دیدار داشته باشد، لذا با علمای اکراد و از جمله شیخ عبدالقادر گیلانی که طبق گزارش به کفر و زندقه متهم شده بود، دیدار کرده و شرح دیدارهایش را آورده است.
او از تجارت مناطق نیز خبر داده است؛ به عنوان مثال از تجارت وسیع سلیمانیه با تبریز، ارض روم، همدان، کرکوک، موصل و بغداد گزارش کرده است. از همدان روغن، خشکبار و عسل به سلیمانیه حمل می شده است.
کتاب؛ مشتمل بر دو جزء است: در جزء اول 11 فصل از دوازده فصل کتاب و در جزء دوم فصل دوازدهم و شش بخش الحاقی کتاب آمده است. شیوه نگارش نویسنده؛ همانند سفرنامه های جهانگردان اروپایی حوادث با ذکر تاریخ سفر به صورت روزانه نگارش شده است.
جیمز ریچ از سال 1820م سفرش را آغاز کرد. وی در ابتدای کتاب می نویسد: «برای خلاصی از گرمای شدید تابستانی از تابستان های بغداد تصمیم گرفتم، در این سال به دیدن کوه های کردستان بروم، زیرا شنیده بودم که هوای آنجا با بغداد اختلاف فاحشی دارد، و نیز اینکه کردستان سرزمینی است که کمتر اروپا آن را می شناسد و...».
بخش اعظمی از نوشته های ریچ به شرح ملاقات او با شخصیت های سیاسی و مذهبی اختصاص یافته است. ریچ در طول سفر بنا داشته که با بزرگان هر منطقه دیدار داشته باشد، لذا با علمای اکراد و از جمله شیخ عبدالقادر گیلانی که طبق گزارش به کفر و زندقه متهم شده بود، دیدار کرده و شرح دیدارهایش را آورده است.
او از تجارت مناطق نیز خبر داده است؛ به عنوان مثال از تجارت وسیع سلیمانیه با تبریز، ارض روم، همدان، کرکوک، موصل و بغداد گزارش کرده است. از همدان روغن، خشکبار و عسل به سلیمانیه حمل می شده است.