[ویکی فقه] رحلة ابن خلدون (کتاب). رحلة ابن خلدون، اثر ابوزید عبدالرحمن بن ابوعبدالله، معروف به ابن خلدون (۷۳۲- ۸۰۸ ق) جامعه شناس، سیاستمدار و مورخ بزرگ تونسی، با تحقیق محمد بن تاویت الطنجی می باشد. وی آثار ارزشمندی را پدید آورد که سفرنامه یکی از آنها است.
این کتاب یک اثر جغرافیایی از نوع سفرنامه نیست، بلکه به تمام معنی سرگذشت زندگانی اوست که شخصا نوشته و ضمن آن همه رفت و آمدها و حوادثی را که بر او گذشته شرح داده است. این اثر غالبا با کتاب تاریخ ابن خلدون پیوسته بوده است و با آن اشتباه می شود، لذا لازم به ذکر است که نظریات جغرافیایی ابن خلدون را نه از سفرنامه، بلکه از کتاب بزرگ تاریخ او می توان بدست آورد.
این کتاب یک اثر جغرافیایی از نوع سفرنامه نیست، بلکه به تمام معنی سرگذشت زندگانی اوست که شخصا نوشته و ضمن آن همه رفت و آمدها و حوادثی را که بر او گذشته شرح داده است. این اثر غالبا با کتاب تاریخ ابن خلدون پیوسته بوده است و با آن اشتباه می شود، لذا لازم به ذکر است که نظریات جغرافیایی ابن خلدون را نه از سفرنامه، بلکه از کتاب بزرگ تاریخ او می توان بدست آورد.
[ویکی نور] "رحلة ابن خلدون"، اثر ابوزید عبدالرحمن بن ابوعبدالله، معروف به ابن خلدون(732-808ق) جامعه شناس، سیاستمدار و مورخ بزرگ تونسی، با تحقیق محمد بن تاویت الطنجی می باشد. وی آثار ارزشمندی را پدید آورد که سفرنامه یکی از آنها است. این کتاب یک اثر جغرافیایی از نوع سفرنامه نیست، بلکه به تمام معنی سرگذشت زندگانی اوست که شخصاً نوشته و ضمن آن همه رفت و آمدها و حوادثی را که بر او گذشته شرح داده است. این اثر غالباً با کتاب تاریخ ابن خلدون پیوسته بوده است و با آن اشتباه می شود، لذا لازم به ذکر است که نظریات جغرافیایی ابن خلدون را نه از سفرنامه، بلکه از کتاب بزرگ تاریخ او می توان بدست آورد.
اگر چه کتاب، همانند بسیاری از سفرنامه ها از ابتدا تا پایان سفر سلسله وار وقایع را نقل کره است.
اما می توان گفت که کتاب از دو بخش کلی تشکیل شده است:
بخش اول: سفر به بلاد مغرب: تونس الجرائر، اندلس و مغرب.
بخش دوم: سفر به بلاد شرق: مصر، مکه، بیت المقدس.
اگر چه کتاب، همانند بسیاری از سفرنامه ها از ابتدا تا پایان سفر سلسله وار وقایع را نقل کره است.
اما می توان گفت که کتاب از دو بخش کلی تشکیل شده است:
بخش اول: سفر به بلاد مغرب: تونس الجرائر، اندلس و مغرب.
بخش دوم: سفر به بلاد شرق: مصر، مکه، بیت المقدس.
wikinoor: رحلة_ابن_خلدون
[ویکی فقه] رحله ابن خلدون (کتاب). رحلة ابن خلدون، اثر ابوزید عبدالرحمن بن ابوعبدالله، معروف به ابن خلدون (۷۳۲- ۸۰۸ ق) جامعه شناس، سیاستمدار و مورخ بزرگ تونسی، با تحقیق محمد بن تاویت الطنجی می باشد. وی آثار ارزشمندی را پدید آورد که سفرنامه یکی از آنها است.
این کتاب یک اثر جغرافیایی از نوع سفرنامه نیست، بلکه به تمام معنی سرگذشت زندگانی اوست که شخصا نوشته و ضمن آن همه رفت و آمدها و حوادثی را که بر او گذشته شرح داده است. این اثر غالبا با کتاب تاریخ ابن خلدون پیوسته بوده است و با آن اشتباه می شود، لذا لازم به ذکر است که نظریات جغرافیایی ابن خلدون را نه از سفرنامه، بلکه از کتاب بزرگ تاریخ او می توان بدست آورد.
ساختار
اگر چه کتاب، همانند بسیاری از سفرنامه ها از ابتدا تا پایان سفر سلسله وار وقایع را نقل کره است. اما می توان گفت که کتاب از دو بخش کلی تشکیل شده است: بخش اول: سفر به بلاد مغرب: تونس الجرائر، اندلس و مغرب. بخش دوم: سفر به بلاد شرق: مصر، مکه، بیت المقدس.
گزارش محتوا
این کتاب به زندگی شخصی و سیره ابن خلدون اختصاص دارد. بخش بیشتری را نامه ها و آنچه در طول سفرهایش مابین غرب و شرق اتفاق افتاده تشکیل می دهد. وی دارای طبع شعر بوده است و لذا بسیاری از اشعارش خطاب به حکام و امرا را در کتاب آورده است. کتاب مشتمل بر گزارش هایی از مناصب او و سلاطین بلاد مختلف است. دو بار به اندلس و سپس به مصر و حجاز و شام مسافرت کرد. از سرگذشت ابن خلدون معلوم می شود که از قرن پانزدهم میلادی، با وجود انقسام جهان اسلام به چندین واحد سیاسی، روابط فرهنگی میان مغرب و مصر برقرار بوده است. ظاهرا دانشوران می توانسته اند، بی اشکال از منطقه ای به منطقه دیگر روند و کم و بیش مدتی در جاهای مختلف بمانند و تفاوت مهمی در محیط احساس نکنند. درباره جهانگردان عادی نیز چنین بود، در همه قرن نهم ق و تا اواخر ایام دولت غرناطه ارتباط با اندلس برقرار بود و جهانگردان مشرق به منظور کنجکاوی یا مانند سابق، برای کسب علم به آن سرزمین می رفتند. مطالب کتاب که در واقع زندگی نامه ابن خلدون به قلم خود اوست را می توان به چهار دوره تقسیم کرد:
← دوره اول
...
این کتاب یک اثر جغرافیایی از نوع سفرنامه نیست، بلکه به تمام معنی سرگذشت زندگانی اوست که شخصا نوشته و ضمن آن همه رفت و آمدها و حوادثی را که بر او گذشته شرح داده است. این اثر غالبا با کتاب تاریخ ابن خلدون پیوسته بوده است و با آن اشتباه می شود، لذا لازم به ذکر است که نظریات جغرافیایی ابن خلدون را نه از سفرنامه، بلکه از کتاب بزرگ تاریخ او می توان بدست آورد.
ساختار
اگر چه کتاب، همانند بسیاری از سفرنامه ها از ابتدا تا پایان سفر سلسله وار وقایع را نقل کره است. اما می توان گفت که کتاب از دو بخش کلی تشکیل شده است: بخش اول: سفر به بلاد مغرب: تونس الجرائر، اندلس و مغرب. بخش دوم: سفر به بلاد شرق: مصر، مکه، بیت المقدس.
گزارش محتوا
این کتاب به زندگی شخصی و سیره ابن خلدون اختصاص دارد. بخش بیشتری را نامه ها و آنچه در طول سفرهایش مابین غرب و شرق اتفاق افتاده تشکیل می دهد. وی دارای طبع شعر بوده است و لذا بسیاری از اشعارش خطاب به حکام و امرا را در کتاب آورده است. کتاب مشتمل بر گزارش هایی از مناصب او و سلاطین بلاد مختلف است. دو بار به اندلس و سپس به مصر و حجاز و شام مسافرت کرد. از سرگذشت ابن خلدون معلوم می شود که از قرن پانزدهم میلادی، با وجود انقسام جهان اسلام به چندین واحد سیاسی، روابط فرهنگی میان مغرب و مصر برقرار بوده است. ظاهرا دانشوران می توانسته اند، بی اشکال از منطقه ای به منطقه دیگر روند و کم و بیش مدتی در جاهای مختلف بمانند و تفاوت مهمی در محیط احساس نکنند. درباره جهانگردان عادی نیز چنین بود، در همه قرن نهم ق و تا اواخر ایام دولت غرناطه ارتباط با اندلس برقرار بود و جهانگردان مشرق به منظور کنجکاوی یا مانند سابق، برای کسب علم به آن سرزمین می رفتند. مطالب کتاب که در واقع زندگی نامه ابن خلدون به قلم خود اوست را می توان به چهار دوره تقسیم کرد:
← دوره اول
...
wikifeqh: رحلة_ابن_خلدون _(کتاب)