رحضیه

لغت نامه دهخدا

( رحضیة ) رحضیة. [ رِ ضی ی َ / رُ ضی ی َ ] ( اِخ ) دهی است نزدیک مدینه مر انصار و بنی سلیم را و آنرا ارحضیة نیز گویند. ( منتهی الارب ). از نواحی مدینه و قریه ای است ازآن انصار و بنی سلیم از نجد، و در اینجا چاهها، کشتگاهها و نخلستانها یافت شود و یک قریه موسوم به حِجر در روبرویش واقع شده. ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران