رحح

لغت نامه دهخدا

رحح.[ رَ ح َ ] ( ع اِمص ) فراخی سُم ، و هو محمود. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

رحح. [ رُ ح ُ ] ( ع اِ ) کاسه های بزرگ فراخ. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). کاسه های فراخ. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران