رحبعام

با مرگ سلیمان، رحبعام که اکنون چهل و یک ساله بود به شهر شچم رفت و اعلام پادشاهی نمود. اسباط بنی اسرائیل از او خواستند تا روش سختگیرانهٔ پدرش را دنبال ننماید تا از او اطاعات نمایند. رحبعام سه روز از مردمانش زمان خواست تا دربارهٔ پیش شرطشان بیندیشد و در این زمان از ریش سفیدان بنی اسرائیل درخواست رایزنی نمود. آنان رحبعام را اندرز دادند که خواستهٔ مردم را بپذیرد، چه که در این صورت آنان تا ابد بدو وفادار خواهند ماند. ولی رحبعام سخن ریش سفیدان را نپذیرفت و به گفتهٔ رایزنان جوانش تن داد و به مردم پاسخ داد که او از پدرش سختگیرتر خواهد بود. همچنین او با واژگانی ناپسند با بنی اسرائیل سخن گفت که سبب شد آنان از او برنجند و از خاندان داوود روی گردان شوند و یربعام - شورشی زمان پادشاهی سلیمان که به مصر پناهنده شده بود و به تازگی از آن سامان بازگشته بود - را به پادشاهی خویش برگزیدند. این آغاز تجزیه و محدود شدن پادشاهی رحبعام بر یهودیه بود. پس او یکی از عمال خود با نام ادونیرام را برای سرکشی به قبایل شورشی فرستاد، ولی آنان ادونیرام را سنگسارنمودند. پس رحبعام به اورشلیم گریخت و از تو سبط بنیامین و یهودا که بدو وفادار مانده بودند نیروهایی گردآورد و بیهوده کوشید تا اتحاد اسرائیل را دوباره برقرار سازد. نبرد میان بنی اسرائیل سبب تضعیف آنان شد و ملت های مغلوب پیشین چون فلسطینی ها، ادوم، موآب، عمون و آرام توانستند از این فرصت بهره برند و استقلال پیشین خود را بازیابند.
گرفتاری دیگر زمان پادشاهی رحبعام، تازش شیشق فرعون مصر به یهودیه بود. رحبعام با پرداخت باج به شیشق، اورشلیم را از دست اندازی او نگاه داشت. این حمله سبب ویرانی های بسیاری در یهودیه گردید. رحبعام برای پاسداری از حکومتش دست به ساخت یک سری استحکامات در اورشلیم زد.