رجینه

لغت نامه دهخدا

( رجینة ) رجینة. [ رَ ن َ ] ( ع اِ ) گروه و جماعت. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || صمغ و راتین و انگوم. ( ناظم الاطباء ).

رجینة. [ رُ ج َ ن َ ] ( اِخ ) موضعی است به مغرب. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). اقلیمی است از اقالیم ناحیه اندلس. ( از معجم البلدان ).
رجینه. [ رَ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) رشینه. راتینج. راتیانج. علک. ( یادداشت مؤلف ). صمغالصنوبر. ( تذکره داود ضریر انطاکی ص 171 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس