[ویکی الکتاب] معنی رُجُوماً: برای سنگباران کردن
ریشه کلمه:
رجم (۱۴ بار)
تعبیر به «رُجُوم» (تیرها) اشاره به شهاب ها است، که همچون تیری از یک سوی آسمان، به سوی دیگر پرتاب می شود، می دانیم «شهب» باقی مانده ستارگانی است که طیّ حوادثی از هم متلاشی شده، بنابراین، اگر می گوید: ما کواکب را تیرهایی برای شیاطین قرار دادیم، اشاره به همین سنگریزه های مخصوص است.
. در قاموس گوید: رجم اسم چیزی است که با آن میزنند جمع آن رجوم است. بنابر این رجم مصدر و اسم هر دو آمده است. مراد از این مصابیح که هم زینت آسمان پائین و هم تیراند بر شیاطین چیست؟ در آیه دیگر . باید مراد از مصابیح در آیه اوّل همان کواکب باشند پس این کواکب هم چاغهای آسمان اند و هم تبرهائیاند که شیاطین با آنها زده میشوند. در این صورت آنها ثابت نیستند و گرنه رجوم نمیشدند. در آیهدیگر آمده . در هر سه آیه زینت و آسمان پائین و حفظ آسمان مورد نظر است و در دومی کواکب و در اوّلی و سوّمی مصابیح گفته شده و در ذیل آیه صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ مارِدٍ. لا یَسَّمَّعُونَ اِلَی الْمَلَاءِ الْاَعْلی وَ یُقذَفُونَ مَنْ کُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ» علی هذا مراد از مصابیح و کواکب در این آیات همان شهابها و سنگهای سرگردان در فضا هستند که با ورود به طبقات جوّ زمین آتش گرفته آسمان پائین را زینت میبخشند و شیطانها را میرانند. ولی قرآن راجع به کواکب در قیامت فرموده . به حکم این آیه کواکب در قیامت پراکنده خواهند شد لذا نمیتوان آنها را همان رجوم و مصابیح که سنگها سرگردان باشند هم اکنون پراکندهاند و از طرف دیگر بعید است بگوئیم در آیه 6 صافات کواکب به معنی رجوم ؤ در آیه انفطار مراد از آنها غیر رجوت است. بنابر تحقیق کتاب آغاز و انجام جهان کواکب عبارت اند از سیارات منظومه شمسی و مراد از «السماء الدنیا» در آیه 6 صافات نزدیکترین آسمان جهان است نه نزدیکترین آسمانهای هفتگانه زمین و نزدیکترین آسمان جهان فضای منظومه شمسی است و مراد از مصابیح و رجوم در آیه 5 ملک و 12 فصّلت تیرهای شهاب و سنگهای سرگرداناند و منظور از «السماء الدنیا» در این دو آیه نزدیکترین آسمانهای هفت گانه زمین است. خداوند فضای منظومه شمسی را با سیارات و آسمان پائین زمین با با چراغها و رجوم زینت بخشیده و همان سنگهااند که وارد طبقات جوّ زمین شده آتش میگیرند و آن را زیبائی میبخشند. در این صورت مصابیح هم چراغاند و هم تیرها و رجوم اند که شیاطین را میرانند ولی کواکب فقط زینت اند نه رجوم ئ آنجا که سوره صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ مارِدٍ» این حفظ بوسیله کواکب نیست بلکه بوسیله دیگر است ما بعد آیه میگوید «لا یَسَّمَّعُونَ اِلَی الْمَلَاءِ الْاَعْلی وَ یُقذَفُونَ مَنْ کُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ». این آیات نشان میدهد که شیطانها هم با شهاب و هم با وسائل دیگر طرد میشوند. رجوع شود به «شهاب». ناگفته نماند میلیلردها سنگهای سرگردان ریز و درشت به بزرگی دانههای شن و ته سنجاق به سرعت 48 هزار کیلومتر در ساعت وارد جوّ زمین میشوند و در اثر حرارت ریادی که دارند با تماس به گازهای جوّ آتش میگیرند و نور مسطتیلی که در هوا مشاهده میشود سوختن آنهاست و گاهی این سنگها بزرگ اند که باقی مانده آنها به زمین میافتد در سال 1348 شمسی سنگی بوزن شش کیلو به آمریکا افتاد و هم چنین سنگی به وزن چهل هزار تن در سیبری افتاد و عدّهای از این سنگها در موزه ممالک نگاهداری میشوند و شهابها بیشتر در ماه مرداد و آبان نزدیک صبح دیده میشوند.
ریشه کلمه:
رجم (۱۴ بار)
تعبیر به «رُجُوم» (تیرها) اشاره به شهاب ها است، که همچون تیری از یک سوی آسمان، به سوی دیگر پرتاب می شود، می دانیم «شهب» باقی مانده ستارگانی است که طیّ حوادثی از هم متلاشی شده، بنابراین، اگر می گوید: ما کواکب را تیرهایی برای شیاطین قرار دادیم، اشاره به همین سنگریزه های مخصوص است.
. در قاموس گوید: رجم اسم چیزی است که با آن میزنند جمع آن رجوم است. بنابر این رجم مصدر و اسم هر دو آمده است. مراد از این مصابیح که هم زینت آسمان پائین و هم تیراند بر شیاطین چیست؟ در آیه دیگر . باید مراد از مصابیح در آیه اوّل همان کواکب باشند پس این کواکب هم چاغهای آسمان اند و هم تبرهائیاند که شیاطین با آنها زده میشوند. در این صورت آنها ثابت نیستند و گرنه رجوم نمیشدند. در آیهدیگر آمده . در هر سه آیه زینت و آسمان پائین و حفظ آسمان مورد نظر است و در دومی کواکب و در اوّلی و سوّمی مصابیح گفته شده و در ذیل آیه صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ مارِدٍ. لا یَسَّمَّعُونَ اِلَی الْمَلَاءِ الْاَعْلی وَ یُقذَفُونَ مَنْ کُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ» علی هذا مراد از مصابیح و کواکب در این آیات همان شهابها و سنگهای سرگردان در فضا هستند که با ورود به طبقات جوّ زمین آتش گرفته آسمان پائین را زینت میبخشند و شیطانها را میرانند. ولی قرآن راجع به کواکب در قیامت فرموده . به حکم این آیه کواکب در قیامت پراکنده خواهند شد لذا نمیتوان آنها را همان رجوم و مصابیح که سنگها سرگردان باشند هم اکنون پراکندهاند و از طرف دیگر بعید است بگوئیم در آیه 6 صافات کواکب به معنی رجوم ؤ در آیه انفطار مراد از آنها غیر رجوت است. بنابر تحقیق کتاب آغاز و انجام جهان کواکب عبارت اند از سیارات منظومه شمسی و مراد از «السماء الدنیا» در آیه 6 صافات نزدیکترین آسمان جهان است نه نزدیکترین آسمانهای هفتگانه زمین و نزدیکترین آسمان جهان فضای منظومه شمسی است و مراد از مصابیح و رجوم در آیه 5 ملک و 12 فصّلت تیرهای شهاب و سنگهای سرگرداناند و منظور از «السماء الدنیا» در این دو آیه نزدیکترین آسمانهای هفت گانه زمین است. خداوند فضای منظومه شمسی را با سیارات و آسمان پائین زمین با با چراغها و رجوم زینت بخشیده و همان سنگهااند که وارد طبقات جوّ زمین شده آتش میگیرند و آن را زیبائی میبخشند. در این صورت مصابیح هم چراغاند و هم تیرها و رجوم اند که شیاطین را میرانند ولی کواکب فقط زینت اند نه رجوم ئ آنجا که سوره صافات آمده «وَ حِفْظاً مِنْ کُلِّ شَیْطانٍ مارِدٍ» این حفظ بوسیله کواکب نیست بلکه بوسیله دیگر است ما بعد آیه میگوید «لا یَسَّمَّعُونَ اِلَی الْمَلَاءِ الْاَعْلی وَ یُقذَفُونَ مَنْ کُلِّ جانِبٍ دُحُوراً... فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ». این آیات نشان میدهد که شیطانها هم با شهاب و هم با وسائل دیگر طرد میشوند. رجوع شود به «شهاب». ناگفته نماند میلیلردها سنگهای سرگردان ریز و درشت به بزرگی دانههای شن و ته سنجاق به سرعت 48 هزار کیلومتر در ساعت وارد جوّ زمین میشوند و در اثر حرارت ریادی که دارند با تماس به گازهای جوّ آتش میگیرند و نور مسطتیلی که در هوا مشاهده میشود سوختن آنهاست و گاهی این سنگها بزرگ اند که باقی مانده آنها به زمین میافتد در سال 1348 شمسی سنگی بوزن شش کیلو به آمریکا افتاد و هم چنین سنگی به وزن چهل هزار تن در سیبری افتاد و عدّهای از این سنگها در موزه ممالک نگاهداری میشوند و شهابها بیشتر در ماه مرداد و آبان نزدیک صبح دیده میشوند.
wikialkb: رُجُوما