رجوع داشتن. [ رُ ت َ ] ( مص مرکب ) رجوع کردن. برگشتن. به مجاز، رابطه داشتن و همانند بودن : زلفت به پریشانی من داشت رجوعی جمع آر دگر طره ، برآشفتم و رفتم.ظهوری ( از آنندراج ).
