رجما بالغیب

لغت نامه دهخدا

( رجماً بالغیب ) رجماً بالغیب. [ رَ مَم ْ بِل ْ غ َ] ( ع ق مرکب ) از روی گمان و ظن بدون دلیل و برهان. ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). تیری به تاریکی. علی العمیا. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به رَجْم شود.

فرهنگ فارسی

از روی گمان و ظن و بدون دلیل و برهان

فرهنگ عمید

ندانسته سخن گفتن، از روی ظن و گمان سخن گفتن.

پیشنهاد کاربران

بپرس