رجله احجار

لغت نامه دهخدا

( رجلة احجار ) رجلة احجار. [ رِ ل َ ت ُ اَ ] ( اِخ ) موضعی است به اسفل زمین در دشت بنی یربوع. ( منتهی الارب ). جایگاهی است گویا در بادیه شام باشد. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

موضعی است به اسفل زمین در دشت بنی یربوع جایگاهی است گویا در بادیه شام باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس