رجلاء

لغت نامه دهخدا

رجلاء. [ رَ ] ( ع ص ) سفیدپای. ( دهار ). مؤنث اَرْجَل. ( ناظم الاطباء ). گوسپند سیاه پشت. ( دهار ). || سنگستان هموار. ( ناظم الاطباء ). سنگستان هموار و زمین سنگ ناک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || زمین سخت که در آن رفته شود. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). زمین سخت. ( مهذب الاسماء ). || گوسپند یک پای سپید. ( ناظم الاطباء ) ( از دهار ) ( از منتهی الارب ) ( از مهذب الاسماء ) ( آنندراج ). گوسپند یک پای سپید. ج ، رُجْل. ( از اقرب الموارد ).

رجلاء. [ رَ ] ( اِخ ) آبیست مر بنی سعیدبن قرط را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس