رجفه

لغت نامه دهخدا

( رجفة ) رجفة. [ رَ ج َ ف َ ] ( ع اِ ) لرزه و زلزله. ( ناظم الاطباء ). لرزه زمین و جز آن. ( از غیاث اللغات ) ( از منتخب اللغات ). زلزله. ( اقرب الموارد ). زلزله زمین و جز آن. ( آنندراج ). لرزه. ( منتهی الارب ). لرز. لرزش. جنبش. زمین لرزه. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

فرهنگ فارسی

لرزه و زلزله لرز. زمین و جز آن لرز لرزش جنبش زمین لرزه .

فرهنگ عمید

زلزله، لرزه.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] رجفه‏ حوادث طبیعی ترسناک را می گویند.
زلزله و رخداد ترسناک آسمانی را رَجْفه می گویند.
رجفه در روایات
واژه «رجفه» در برخی روایات در کنار زلزله، از اسباب وجوب نماز آیات برشمرده شده است.
رجفه در کلام فقها
فقها گفته‏ اند: رجفه یا به معنای زلزله است و ذکر زلزله پس از آن برای تأکید است و یا به معنای هر رخداد ترسناک آسمانی که موجب ترس و نگرانی مردم می‏گردد.

پیشنهاد کاربران

بپرس