رجعه القهقری

لغت نامه دهخدا

( رجعةالقهقری ) رجعةالقهقری. [ رَ ع َ تُل ْ ق َ ق َ را ] ( ع اِ مرکب ) به جانب پاشنه خود رفتن چنانکه رو بسوی مغرب کرده بطرف مشرق رفتن ، چه قهقری بر وزن فعللی و قهقره بر وزن زلزله مصدر است به معنی پس پای رفتن. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) ( از صراح اللغة ) ( از مجمعالبحار ).

فرهنگ فارسی

به جانب پاشنه خود رفتن چنانکه رو بسوی مغرب کرده بطرف مشرق رفتن .

پیشنهاد کاربران

بپرس