رجعت کردن


معنی انگلیسی:
redound, to return

لغت نامه دهخدا

رجعت کردن. [رِ ع َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) مراجعت کردن. بازگشتن و واپس آمدن. ( ناظم الاطباء ). عودت کردن. برگشتن. بازگشتن. مراجعت کردن. معاودت کردن. بازپس آمدن : و لشکرهای جهان بر وی [ شاپور ] جمع شدند و رجعت کرد و طیسبون از للیانوس بازستد. ( فارسنامه ابن البلخی ص 71 ). || ( اصطلاح نجوم ) بازگشتن کوکب از سیر طبیعی خود :
وگر رخصه یابد ز تو هست ممکن
که خورشید رجعت کند هم به خاور.
خاقانی.
و رجوع به رجعت شود.
|| بازگشتن امام پس از غیبت. رجوع به رجعت شود. || بازگشتن بسوی دنیا پس از مرگ :
همخانه شوی به مهد عیسی
رجعت کنی از اشارت جم.
خاقانی.
و رجوع به رجعت شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بازگشتن واپس آمدن برگشتن

پیشنهاد کاربران

بپرس