رجزخوانی

/rajazxAni/

معنی انگلیسی:

rodomontade, declamation (while defying an enemy) recital of epic verses

لغت نامه دهخدا

رجزخوانی. [ رَ ج َ خوا / خا ] ( حامص مرکب ) خواندن شعر رجز. || دعوی و غالباً به لاف. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

عمل رجز خوان ۱ - خواندن رجز ارجوزه خوانی . ۲ - خودستایی .

( ~. خا ) [ ع - فا. ] (حامص . ) خود - ستایی .

۱. [مجاز] خودستایی.
۲. [قدیمی] خواندن اشعار به هنگام نبرد جهت مفاخرت، عمل رجزخوان.

رَجَزخوانی به معنای فخرفروشی و تعریف از شجاعت و شرافت خود است. [ ۱]
اصطلاح «رجز» در ادبیات و عروض نوعی شعر است که وزن آن هشت بار «مستفعلن» باشد. [ ۲]

این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

gasconade (اسم)

چاخان، رجز خوانی، خود ستایی، خود فروشی، لافزنی، یاوه سرا

boast (اسم)

لاف، مباهات، رجز خوانی

brag (اسم)

خودستا، لاف، مباهات، رجز خوانی

braggery (اسم)

رجز خوانی

self-praise (اسم)

رجز خوانی، خود ستایی، خود فروشی، تعریف از خود

خطبة

کل کل

اشتلم

کر ی خوانی میشه معنیش؟؟

کرکری

Saber rattling

رجز خوانی : [ اصطلاح تخته نرد] جنگ لفظی دو بازیکن که در بازی دوستانه باعث شیرین تر شدن بازی می شود.

ارجوزه