رجز خوان

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه رجز خواند .

مترادف ها

braggart (اسم)
لافزن، خودستا، گزافه گو، رجز خوان

فارسی به عربی

متبجح

پیشنهاد کاربران

واژه ای ست با ترکیب دو بخش 1 _ "رجز" . [ رَ ج َ ] ( ع اِ ) ( اصطلاح عروض ) بحری از نوزده بحر شعر که وزنش شش بار مستفعلن باشد. ( ناظم الاطباء ) . این بحر به سبب نزدیکی اجزاء و کسر حروف آن به این نام نامیده شده است . و همینطور 2_ " خوان " که در اینجا به معنی خواننده است ( ماننده آوازه خوان : شخصی که آواز می خواند ) ، نیز در جنگ های قدما " رَجَزخوان" به شخص یا اشخاصی گفته می شد که پیش از شروع نبرد با به کار گیری اشعاری موزون و اغلب اغراق آمیز ( در اینجا می توان به معنی لاف زدن مراجعه شود ) به روحیه دادن به نبردکنندگانِ خودی و تضعیفِ روحیه ی جنگجویانِ مقابل می پرداخته است ، ( رَجزخوانی را می توان از نخستین ریشه های پروپگاندای امروزی دانست که حولِ محورِ آواز هایی که هنگامِ جنگِ میانِ دو کشور از رسانه های ملی کشور یا کشورهای مربوطه به منظورِ اهدافِ مطرح شده پخش شده و به گوش عموم مردم می رسد دانست )
...
[مشاهده متن کامل]

پس با توجه به تعاریف بالا : " رَجَزخوان" به شخص یا اشخاصی گفته می شد که پیش از شروع جنگ در میدان نبرد جهتِ روحیه بخشیدن به جنگجوهای خودی و یا تضعیفِ روحیه ی جنگجویانِ مقابل شعر می سروده و به اصطلاح رجز خوانی می کرده است از همین رو معمولا هر دسته از نبردکنندگان "رجزخوانِ" خاصِ خود را می توانستند داشته باشند.

بپرس