رجبی پرویز

[ویکی نور] «پرویز رجبی» در بهار سال1318ش در روستای امامقلی، حدود40 کیلومتری قوچان، به دنیا آمد. کودکی را در زادگاه پدرش در روستای آق کند، بین میانه و زنجان سپری کرد و در همان جا به مدرسه ابتدایی رفت.
چون پدرش از فعالان فرقه دمکرات بود، بعد از سقوط حکومت پیشه وری به شوروی گریخت و پرویز همراه مادر به قوچان رفت و در حالی تحصیل در کلاس اول ابتدایی را ادامه داد که فارسی کمی می دانست و در مدرسه قبلی اش، تنها زبان ترکی آذربایجانی را تدریس کرده بودند. در مشهد دیپلم گرفت و به استخدام اداره فرهنگ قوچان (آموزش و پرورش کنونی درآمد و آموزگاری را پیشه کرد. در سال 1338ش به تهران آمد و در بانک صادرات استخدام شد و تا 1340ش در آن بانک کار می کرد.
در سال 1342ش با کمک قاضی خیرخواهی در دادگستری قوچان، برای ادامه تحصیل به آلمان رفت. در سال 1349ش وقتی از آلمان بازگشت دارای دو دختر به نام های کتایون و بیتا بود و در رشته های ایران شناسی، اسلام شناسی و ترک شناسی، از دانشگاه گوتینگن آلمان دکترا گرفته بود. در بازگشت، نخست به استخدام دانشگاه اصفهان درآمد و بعد توسط ساواک اخراج شد. پس از اخراج از وزارت علوم و آموزش عالی در سال 1353ش، سرانجام مرکز تحقیقات ایران شناسی را تأسیس کرد. بعد از انقلاب، این مرکز تعطیل شد.
در 1367ش مجدداً به آلمان رفت و به مدت 6 سال به تحقیق و تدریس در دانش گاه های دانشگاه ماربورگ و گوتینگن مشغول بود. وی سرانجام به ایران بازگشت و ریاست بخش ایران شناسی دایرة العمارف بزرگ اسلامی را به عهده گرفت.
1379ش سالی بود که براثر سکته مغزی و فلج شدن نیمی از بدن، خانه نشین شد اما هم چنان به کار تحقیق و ترجمه اشتغال دارد.
- کریم خان زند و زمان او- معماری ایران در عصر پهلوی؛