رجأبن حیوه

لغت نامه دهخدا

( رجأبن حیوة ) رجأبن حیوة.[ رَ ءِ ن ِ ح َ یات ْ ] ( اِخ ) رجأبن حیوةبن جرول الکندی ، مکنی به ابوالمقدام. پیشوای مردم شام در عصر خود بود. وی یکی از سخنوران و واعظان و دانشمندان نامی و از ملازمان عمربن عبدالعزیز در دوره خلافت و امارت او بود. عمربن عبدالعزیز نسبت به وی توجه خاص داشت ،سلیمان بن عبدالملک رجأبن حیوة را به منشیگری خود برگزید. وی همان کسی است که به سلیمان درباره خلیفه شدن عمر اشاره کرده. رجاء را با عمربن عبدالعزیز اخباری است. او در سال 112 هَ. ق. درگذشت. ( از اعلام زرکلی ). و رجوع به فهرست سیرة عمربن عبدالعزیز و تاریخ اسلام ص 163 و عیون الاخبار ج 1 ص 264 و 102 و 54 و ج 4 ص 113 و تاریخ گزیده چ لندن ص 247 و عقدالفرید فهرست ج 2و 3 و 4 و 5 و 7 و الوزراء و الکُتّاب ص 33 و البیان و التبیین ج 1 ص 304 و ج 2 ص 257 و 87 و المعرب جوالیقی ص 64 و نامه دانشوران ج 6 ص 70 و حبیب السیر چ خیام ج 2 ص 170 و ابوالمقدام رجاء... در همین لغت نامه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس