رثیث

لغت نامه دهخدا

رثیث. [ رَ ] ( ع ص ) کهنه. || مجروح با اندک جان. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). خسته و جریح به اندک جان. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس