رثوط

لغت نامه دهخدا

رثوط. [ رُ ] ( ع مص ) در نشستن خود ثابت ماندن. ( منتهی الارب ). در نشست خود ثابت ماندن و پاییدن. ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس