رثاث

لغت نامه دهخدا

رثاث. [ رِ ] ( ع ص ) ج ِ رِثة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ رِثة، بمعنی ردی و بلایه از متاع خانه. ( آنندراج ). و رجوع به رِثة شود. || ج ِ رَث . ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( دهار ). ج ِ رَث ، بمعنی کهنه و بلایه از رخت خانه و نیزجامه کهنه. ( آنندراج ). و رجوع به رَث شود. || ج ِ رثیث. ( ناظم الاطباء ). رجوع به رثیث شود.

فرهنگ عمید

= رث

پیشنهاد کاربران

بپرس