رتکان. [ رَ ت َ ] ( ع مص ) رتک. پویه دویدن شتر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از تاج المصادر بیهقی ). رتک. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به رَتَک و رَتْک شود.
