رترته

لغت نامه دهخدا

( رترتة ) رترتة. [ رَ رَ ت َ ] ( ع مص ) درماندن در سخن و متردد و دودله گردیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || تته کردن در تلفظ حرف تاء. ( ناظم الاطباء ). || تته کردن و درماندن در تلفظ حرف راء. ( از اقرب الموارد ). تته پته کردن.

پیشنهاد کاربران

بپرس