رتاق

لغت نامه دهخدا

رتاق.[ رِ ] ( ع اِ ) دو جامه کرانها بر هم بسته. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). دو جامه که کناره های آنها بهم بندند. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). شاعر گوید: جاریه بیضاء فی رتاق. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس