رتاجه

لغت نامه دهخدا

( رتاجة ) رتاجة. [ رِ ج َ ] ( ع اِ ) سنگ. ج ، رتائج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). صخرة. ( اقرب الموارد ). || هر راه کوه یا دره تنگ.( از اقرب الموارد از لسان ). و رجوع به رتایج شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس