ربیعهبن سفیان

لغت نامه دهخدا

( ربیعةبن سفیان ) ربیعةبن سفیان. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ س ُف ْ ] ( اِخ ) ابن سعدبن مالک ، معروف به مرقش اصغر. شاعر دوران جاهلیت و از مردم نجد بود. ربیعة از حیث جمال زیباترین ِ مردم واز جهت شعر برترین آنها بشمار می رفت. او برادرزاده ٔمرقش بزرگ و عموی طرفةبن عبد بود. وی در حدود سال 50 قبل از هجرت درگذشت. ( از اعلام زرکلی چ جدید ج 3 ).

فرهنگ فارسی

ربیعه بن سفیان بن سعد بن مالک معروف به مرقش اصغر شاعر دوران جاهلیت و از مردم نجد بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس