ربیعهبن زیاد

لغت نامه دهخدا

( ربیعةبن زیاد ) ربیعةبن زیاد. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ ] ( اِخ ) گویند نام او ربیع و کنیت او ابن ابی یزید سلمی بود. حدیث «الغبار ذریرة الجنة» از وی روایت شده است. ( از الاصابة ج 1 قسم 1 ). و رجوع به ابن ابی یزید سلمی و قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.

فرهنگ فارسی

گویند نام او ربیع و کنیت او ابن ابی یزید سلمی بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس