ربیعهبن رفیع

لغت نامه دهخدا

( ربیعةبن رفیع ) ربیعةبن رفیع. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ رُ ف َ ] ( اِخ ) ربیعةبن رفیعبن ثعلبةبن ضبیعةبن ربیعةبن بریدةبن سماک بن عوف بن امری ءالقیس بن بهثةبن سلیم سلمی... از صحابه ٔحضرت رسول بشمار است و او را «ابن دغنة» میگفتند چه نام مادرش دغنة بود. رجوع به الاصابة ج 1 قسم 1 و حبیب السیر چ سنگی ج 1 ص 136 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.

فرهنگ فارسی

ربیعه بن رفیع بن ثعلبه بن ضبیعه بن ربیعه بن بریده بن سماک بن عوف بن امری القیس بن بهثه بن سلیم سلمی .

پیشنهاد کاربران

بپرس