ربیعهبن خویلد

لغت نامه دهخدا

( ربیعةبن خویلد ) ربیعةبن خویلد. [ رَ ع َ ت ِ ن ِ خ ُوَ ل ِ ] ( اِخ ) ابن سلمةبن هلال بن عامربن عائدبن کلیب بن عمروبن لؤی بن رهم انماری. ابن شاهین از طریق ابن کلبی او را در شمار راویان آورده و ابن فتحون و ابوموسی نیز آن را پذیرفته اند. ( از الاصابة ج 1 قسم 1 ).

فرهنگ فارسی

ربیعه بن خویلد بن سلمه بن هلال بن عامر بن عائد بن کلیت بن عمرو بن لوی بن رهم انماری .

پیشنهاد کاربران

بپرس