ربیعهبن حنظله

لغت نامه دهخدا

( ربیعةبن حنظلة ) ربیعةبن حنظلة. [رَ ع َ ت ِ ن ِ ح َ ظَ ل َ ] ( اِخ ) ابن مالک بن زیدمناة، از قبیله بنی تمیم و از عدنانیة در عهد جاهلی بود. نسبت به وی رَبَعی است و فرزندان وی ربیعة صغری نامیده میشوند تا از بنی ربیعةبن مالک تشخیص داده شوند. ( از اعلام زرکلی چ جدید ج 3 ). و رجوع به منتهی الارب و کتاب التاج ص 206 و احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 246 شود.

فرهنگ فارسی

ربیعه بن حنظله بن مالک بن زید مناه از قبیله تمیم و از عدنانیه در عهد جاهلی بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس