ربیعه خاتون

لغت نامه دهخدا

( ربیعة خاتون ) ربیعة خاتون. [ رَ ع َ ] ( اِخ ) ربیعة بنت ایوب ( نجم الدین )بن شاذی بن مروان ، دختر سلطان صلاح الدین یوسف. زنی دانشمند و پرهیزگار بشمار میرفت. بنیانگذار مدرسه حنبلة در جبل صالحیه دمشق بود و برای آن اوقافی اختصاص داد. ربیعة به سال 561 هَ. ق. متولد شد و به سال 643 در دمشق درگذشت. ( از اعلام زرکلی چ جدید ج 3 ).

فرهنگ فارسی

ربیعه بنت ایوب بن شاذی بن مروان دختر سلطان صلاح الدین یوسف زنی دانشمند و پرهیزگار بشمار می رفت .

پیشنهاد کاربران

بپرس