ربیعه الرقی

لغت نامه دهخدا

( ربیعة الرقی ) ربیعة الرقی. [ رَ ع َ تُرْ رَق ْ قی ی ] ( اِخ ) ربیعةبن ثابت بن لجأبن العیذار اسدی ، مکنی به ابوثابت یا ابوشبانة رقی و ملقب به غاوی. شاعر غزلسرای کور، معاصر مهدی عباسی وستایشگر وی بود. او در رَقّة ( در فرات از شهرهای جزیره ) بدنیا آمد و بسال 198 هَ. ق. در همانجا درگذشت و بهمانجا نسبت داشت. ابن معتز گفته : مقام ربیعة ازحیث غزل از ابونواس برتر است. ( از اعلام زرکلی ج 3 ). و رجوع به عقدالفرید ج 1 ص 219 و 237 و ج 6 ص 155 شود.

فرهنگ فارسی

ربیعه بن ثابت بن لجا بن العیذار اسدی مکنی با ابو ثابت یا ابو شبانه رقی و ملقب به غاوی شاعر غزلسرای کور معاصر مهدی عباسی و ستایشگر وی بود .

پیشنهاد کاربران

بپرس