ربیع حارثی. [ رَ ع ِ رِ ] ( اِخ ) ربیعبن زیادبن انس بن دیان بن قطن بن زیادبن حارث بن مالک بن ربیعةبن کعب بن حارث حارثی. از بنودیان و پادشاه فاتحی بود و عهد پیغمبر اسلام را درک کرد. عبداﷲبن عامر او راوالی سیستان کرد ( سال 29 هجری ). او را با عمربن خطاب اخباری است. خلیفه ثانی به یارانش گفت : مرا بمردی راهنمایی کنید که دوران ریاستش گویی رئیس نیست و وقتی که رئیس نیست گویی رئیس است ، گفتند: چنین کسی را بجز ربیعبن زیاد نمی شناسیم ، گفت : راست گفتید. ربیع در والیگری بسال 53 هَ. ق. درگذشت. ( از اعلام زرکلی ).رجوع به تاریخ سیستان ص 91 و 92 و الاصابة ج 1 شود.
فرهنگ فارسی
ربیع بن زیاد بن انس بن دیان بن فطن بن زیاد بن حارث بن مالک بن ربیعه بن کعب بن حارث حارثی از بنودیان و پادشاه فاتحی بود و عهد پیغمبر اسلام را درک کرد .
