ربیطه

لغت نامه دهخدا

( ربیطة ) ربیطة. [ رَ طَ ] ( ع ص ) مؤنث ربیط. ( ناظم الاطباء ). ستور که آنرا بندند. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). ستور که آنرا بندند، گویند: دابة ربیطة و دواب ربیطة، برخلاف قیاس و گویند: دابة ربیط. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس