ربیخ

لغت نامه دهخدا

ربیخ. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) مرد کلان و ستبر. || پالان شتر کلان و بزرگ. ( ناظم الاطباء ). پالان بزرگ. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس