ربیثی. [ رِب ْ بی ثا ] ( ع ص ) ربیثا. کار بازدارنده. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). ربیثی. [ رِب ْ بی ثا ] ( ع مص ) ربث. بازداشتن کسی از حاجت خود. ( ناظم الاطباء ). || ( ص ) آنچه شخصی را از چیزی بازمی دارد، و آن در اصل مصدر است. ( از اقرب الموارد ).
