( ربیثة ) ربیثة. [ رَ ث َ ] ( ع ص ) کار بازدارنده. ج ، رَبائِث. فی الحدیث : اذا کان یوم الجمعة بعث ابلیس جنوده الی الناس فاخذوا علیهم بالربائث ، ای ذکروهم الحوائج التی تربثهم عن الصلوة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). بازدارنده. ج ، رَبائِث. ( آنندراج ).
