ربوه
فرهنگ فارسی
محمد بن احمد بن عبدالعزیز دمشقی اوراست : المواهب الکمیه فی شرح فرایض السراجیه وی بسال ۷۶۴ در گذشته است .
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی رَبْوَةٍ: زمین خوبی که گیاه در آن بسیار سبز میشود و نمو میکند
معنی مَّعِینٍ: آب جاری بر روی زمین (در عبارت"وَءَاوَیْنَاهُمَا إِلَیٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ:هر دو را به سرزمینی بلند که جایی هموار و چشمه سار بود منزل دادیم ")-زلال (کلمه معین در نوشیدنیها به معنای آن نوشیدنی است که از پشت ظرف دیده شود ، مانند آب و شرا...
ریشه کلمه:
ربو (۲۰ بار)
«رَبْوَه» از مادّه «ربا» به معنای زیادی و افزایش است و در اینجا به معنای سرزمین بلند می باشد.
معنی مَّعِینٍ: آب جاری بر روی زمین (در عبارت"وَءَاوَیْنَاهُمَا إِلَیٰ رَبْوَةٍ ذَاتِ قَرَارٍ وَمَعِینٍ:هر دو را به سرزمینی بلند که جایی هموار و چشمه سار بود منزل دادیم ")-زلال (کلمه معین در نوشیدنیها به معنای آن نوشیدنی است که از پشت ظرف دیده شود ، مانند آب و شرا...
ریشه کلمه:
ربو (۲۰ بار)
«رَبْوَه» از مادّه «ربا» به معنای زیادی و افزایش است و در اینجا به معنای سرزمین بلند می باشد.
wikialkb: رَبْوَة
پیشنهاد کاربران
رَبوه :کوه بلندی است در سه فرسخی شهر دمشق و مضمون مصرع دوم به صورت ضرب المثل به کار می رود.
( ( غم چو بینی در کنارش کش به عشق
از سر ربوه نظر کن در دمشق ) )
( مثنوی مولوی ، دفتر 3 ، محمد استعلامی ، چاپ اول 1363، ص 384 )
( ( غم چو بینی در کنارش کش به عشق
از سر ربوه نظر کن در دمشق ) )
( مثنوی مولوی ، دفتر 3 ، محمد استعلامی ، چاپ اول 1363، ص 384 )