ربول

لغت نامه دهخدا

ربول. [ رُ ] ( ع اِ ) ج ِ ربل ، بمعنی نوعی از درختان که در آخر تابستان بسردی شب بی باران برگ و بار بیرون آرد. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). ج ِ، رَبْل. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به رَبْل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس