ربله
لغت نامه دهخدا
ربلة. [ رَ ب َ ل َ ] ( ع اِ ) رَبْلة. هر گوشت پاره ستبر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ). || گوشت شکم ران. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). گوشت اندرون ران مردم. ( مهذب الاسماء ). || گرداگرد پستان. || گرداگرد کس. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || رمه گاو دشتی. ج ، رَبَلات. ( مهذب الاسماء ).
ربلة. [ رَ ل َ ] ( ع اِ ) رَبَلة. رجوع به رَبَلة در همه معانی شود.
ربلة. [ ] ( اِخ ) ( خرم و بارآور ) شهری که در حدود شمالی زمین کنعان واقعست. ( قاموس کتاب مقدس ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید