ربج

لغت نامه دهخدا

ربج. [ رَ ] ( ع اِ ) درم خرد و سبک. رَوْبَج مثله. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). پول خرد سبک. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس