ربث. [ رَ] ( ع مص ) بازداشتن از چیزی. ( اقرب الموارد ). بازداشتن کسی را از حاجت ، یقال : ربثه عن الحاجة. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || از حاجت بازایستادن. || درنگ کردن. ( مصادراللغة زوزنی ). || واداشتن. ( تاج المصادر بیهقی ).
