ربانیه

لغت نامه دهخدا

( ربانیة ) ربانیة. [ رُب ْ با نی ی َ ] ( اِخ ) آبی است ازآن ِ بنی کلب. ( از متن اللغة ) ( از معجم البلدان ) ( از منتهی الارب ).

ربانیة. [ رَب ْ با نی ی َ ] ( اِخ ) آبیست به یمامه. ( منتهی الارب ) ( معجم البلدان ).

ربانیة. [ رَب ْ با نی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای از یهود. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس